نحوه احوالپرسی از مریض

نحوه احوالپرسی از مریض کمی متفاوت تر از نحوه احوالپرسی روزمره ما است.

دلیلش این است که وقتی از شخص مریض قصد عیادت داریم حال و اوضاعش نسبت به یک شخص عادی متفاوت است.

احتمالا آن شخص مریض حالش مساعد نیست، درد دارد، ناراحت است و همین موضوع باعث می شود که نحوه احوالپرسی از مریض مثل یک فرد عادی نباشد.

در حالت عادی اگر بخواهیم با یک شخص احوالپرسی کنیم عموما این گونه است:

• سلام ممد جون.
• چطوری پسر؟
• رو به راهی؟
• حالت خوبِ؟
• رو به رشدی؟ (در حالتی طنز)
• میزونی؟
• ردیفی؟

اما خب با توجه به اینکه حال جسمی و احتمالا حال روحی مریض، نسبت به حالت عادی متفاوت است بهتر است که از همان احوالپرسی عادی و همیشگی استفاده نکنیم.

زمانی که شخصی در حال درد کشیدن است و ما از وی با همان نوع احوالپرسی همیشگی جویای حالش می شویم احتمالا از این موضوع که چرا ما او را درک نمی کنیم و چرا ما حال و اوضاع او را که در حال درد کشیدن است متوجه نمی شویم ناراحت شود و شاید هم با این نوع احوالپرسی به ما پرخاش کند یا جواب سربالا بدهد که موجب ناراحتی ما شود.

شاید در این زمان بگوییم با خودمان بگوییم:

بیا، اینم دستمزدت، ما رو باش اومدیم عیادت این اوسکول.

شاید به ظاهر حق با ما باشد، یعنی وقتی که به عیادت شخصی می رویم انتظار نداریم که با پرخاشگری یا بی محلی به ما پاسخ دهد، اما اگر از زاویه ای دیگر به این موضوع نگاه کنیم حق را به شخص بیمار می دهیم، چون همان طور که بیان کردم احتمالا شخص بیمار در حال درد کشیدن است و نیز حال روحی مناسبی هم ندارد.

و معمولا در این زمان ها است که شخص مریض از دیگران توقعش بالا می رود.

شخص مریض احتمالا:

توقع دارد که دیگران درکش کنند

توقع دارد که دیگران دردش را متوجه شوند

توقع دارد که دیگران بیشتر هوایش را داشته باشند

توقع دارد که نسبت به حالت عادی برخوردی متفاوت تر با ایشان شود

و صدها توقع دیگر

اما این ما هستیم که با آگاهی، رفتاری مناسبی از خود بروز می دهیم و همچنین در ابتدای دیدارمان نحوه احوالپرسی از مریض را به گونه ای انجام می دهیم که نه تنها حس خوبی به مریض می دهیم، بلکه خودمان هم حس خوبی از آن شخص دریافت می کنیم.

در ادامه با توجه به راهکارهایی که خدمتتان بیان می کنم می توانید این حس خوب را در شخص مریض ایجاد کنید.

به مریض انرژی دهیم

خیلی از مواقع می بینم که وقتی به عیادت شخص مریض می روند، به جای آنکه به ایشان انرژی مثبت بدهند مدام از وضع بد اقتصادی جامعه و حوادثی که در جامعه اتفاق افتاده است یا خبرهای بدی که وجود دارد صحبت می کنند.

توجه داشته باشیم که شخص بیمار با توجه به اینکه احتمالا ساعات زیادی را در بیمارستان یا خانه بی کار و تنها به سر می برد ذهنش پر از این مسائل منفی است و ما با این کارمان فقط این مسائل و مشکلات را چند برابر می کنیم.

به جای اینکه بالای سر شخص مریض بگوییم:

• وای نگاه کن هر روز دارِ حالش بدتر میشه
• ای وای اصلا رنگ به رخسار ندارِ
• وای خاک تو سرم چقدر رنگش پریده
• چرا خوب نمیشی؟
• نمیدونم چرا حالش خوب نمیشه؟
• دکترا گفتن که شاید حالش از این بدتر شه
• و صدها مورد منفی دیگه

از ویژگی تلقین استفاده کنیم.

یعنی چی؟

یعنی بیاییم از واژه های مثبت استفاده کنیم.

افرادی که مریض هستند به انرژی ما نیاز دارند،

نیاز دارند که قدرتی از بیرون به دادشان برسد

و این قدرت چیزی جز تلقین های مثبت نیست

وقتی از این تلقین ها استفاده می کنیم نیروی درونی فرد را بیدار می کنیم تا به یاری او جهت سلامتی اش بیایید.

برای مثال می توانیم از این جملات استفاده کنیم:

• خداروشکر از دیروز خیلی بهتری
• ای جانم، رنگ و روت چقدر بهتر شده
• میدونم که خیلی زود خوب میشی
• دکترا گفتن اگه این چند روز بیشتر از خودش مراقبت کنه به زودی حالش خوب میشه

پس به جای اینکه همش بالای سر مریض حرف های منفی بزنیم، بیاییم با حرف های مثبتی که می زنیم بهش انرژی بدیم، قدرت تلقین می تواند در بهبودی مریض بسیار موثر باشد.

یک خاطره مشترک شیرین را بیان کنیم

بیاییم از احوالپرسی های همیشگی کمی دوری کنیم و به جای اون مقداری متفاوت تر باشیم.

توی این تکنیک به جای اینکه بگیم سلام حالت خوبه؟ چطوری؟ چه خبر؟

وقتی رسیدیم بالا سر مریض می تونیم به این سبک احوالپرسی مان را بیان کنیم.

مزیت این سبک این است که دیگر مریض مجبور نیست پاسخگوی سوالات احوالپرسی تکراری ما شود.

مثال:

• سلام، محمد یادتِ اون روز رفته بودیم کوه فلان اتفاق پیش اومد چقدر خندیدیم و …
• سلام محمد جان، الان که داشتم میومد اینجا یادِ اون خاطره افتادم که…

البته استفاده از این تکنیک واضح است که می بایست یک خاطره مشترک با شخص مریض داشته باشیم.

همان طور که متوجه شدید بعد از سلام یک راست می رویم سر تعریف آن خاطره، به همین سادگی.

یک خبر خوب دهیم

این تکنیک هم مثل تعریف یک خاطره است، فقط به جای تعریف خاطره می توانیم یک خبر خوب به شخص مریض بدهیم و صحبت های بعدی مان را بر اساس آن خبر خوب انجام دهیم.

مثال:

• سلام محمد جان، ی خبر خوب، امروز …
• سلام، محمد ی خبر خوب دارم فقط مخصوص خودت …

با همین راهکارهای ساده و داشتن فن بیان در هنگام ملاقات با افراد مریض می توانیم حس خوبی را برایشان ایجاد کنیم.

افراد معمولا وقتی حس خوبی بگیرند، حس خوبی نیز به دیگران می دهند، حالشان بهتر می شود و حداقل برای چند لحظه حال و هوایشان بهتر می شود و از فکر و خیال بیرون می آیند و حتی با همان تکنیک تلقین می توانند زودتر از بستر بیماری بیرون بیآیند.

جمع بندی

در این نوشته درباره نحوه احوالپرسی از مریض نکاتی را بیان کردم که باعث می شود حال مریض از دیدن ما و از معاشرت با ما خوب شود.

به عبارت دیگر حس خوب می دهیم و حس خوب می گیریم.

روزگارتان زیبا و در پناه خدا باشید

امیر مصطفی

دانلود PDF مقاله “نحوه احوالپرسی از مریض”

برای مشاهده لینک دانلود لطفا ابتدا از طریق ورود کاربران وارد سایت شوید و اگر هنوز عضو سایت نشده‌اید، خوشحال می‌شویم به جمع ما بپیوندید، لطفا روی ثبت‌نام کلیک کنید، ثبت نام در سایت امیر مصطفی کمتر از یک دقیقه طول می‌کشد.

نوشته نحوه احوالپرسی از مریض اولین بار در آموزش سخنرانی و فن بیان پدیدار شد.